Íris Arnardóttir

eins og ég hef alltaf sagt.....kaffi er hollt

Kaffibolli á dag fyrir heilann



Ekki eru það allsendis ný tíðindi að kaffidrykkja sé talin draga úr líkum á elliglöpum en nú gæti verið að niðurstöður bandarískrar rannsóknar geti skýrt hvernig á því stendur. Kaffisopinn góði - Þetta fólk er augljóslega sólgið í kaffi. Frá þessu er greint á vefmiðli BBC en fyrrnefnd rannsókn var gerð á kanínum í háskólanum í Norður-Dakóta. Svo virðist sem kaffi (eða koffínið sem finnst jú í kaffidrykknum) komi að einhverju leyti í veg fyrir þær skemmdir sem kólesteról getur unnið á líkamanum, en kólesteról er einmitt talið vera eitt af því sem veikir varnir heilans og miðtaugakerfisins. Sumir segja að þetta séu „bestu sannanir hingað til“ fyrir jákvæðum áhrifum kaffidrykkju. Í rannsókninni var koffínskammti sem samsvarar því magni sem er í einum kaffibolla bætt í fituríkt fóður hjá ákveðnum hópi af kanínum á degi hverjum, en koffíninu var sleppt í samanburðarhópnum. Í ljós kom eftir 12 vikur að varnarkerfi miðtaugakerfisins hjá þeim kanínum sem fengu koffín hafði orðið fyrir miklu minni skemmdum vegna fituríku fæðunnar

12. spora kerfi súkkulaði fíkilsins

12 spora kerfið hefur hjálpað mörgum. Útgáfa Smugu af 12 spora kerfi við súkkulaðifíkn myndi t.d, líta svona út:

1. Ég mun viðurkenna vanmátt minn gagnvart súkkulaði

2. Ég mun taka Nigellu úr Guðatölu og líta á hana sem manneskju

3. Ég mun taka burt allar kökubækur úr svefnherberginu

4. Ég mun aðeins lesa kökublað Gestgjafans einu sinni á dag

5. Ég mun hætta að baka við öll tækifæri, þ.m.t. á þjóðhátíðardag Normanna, Svía, Belga, Dana osfrv.

6. Ég mun viðurkenna að það er ekki verið að tala beint til mín þegar birtist súkkulaðiauglýsing í sjónvarpinu.

7. Ég mun hætta að enda mínar bænir með að eilífu, Snickers.

8. Ég mun ekki skíra börnin mín Lindu, Nóa eða Mónu.

9. Ég mun aldrei framar syngja Þú ert súkkulaði, súkkulaði, súkkulaði hæna

10. Ég mun viðurkenna að Sælgætisland er ekki til og Glámur og Skrámur séu óæskilegur félagsskapur.

11. Ég mun viðurkenna að súkkulaði er ekki eitt af frumefnum og við getum lifað án þess.

12. Ég mun flytja öðrum súkkulaði fíklum þennan boðskap án þess að slefa...

Hörður Torfa er snillingur....

FEIMNI

Ég gleymi aldrei því andartaki er ég sá þig í fyrsta sinn
ég sat og las í blaði - þú komst askvaðandi inn -
sem í sjálfu sér var í lagi hefði ekki rennblaut rigningin
ruðst með þér inní stofu og þar með var úti friðurinn.
Þú hlóst og hrópaðir: kræst! og af kátínu dillaðir þér.
Klæddir þig úr hverri spjör án þess að taka eftir mér.

Mun ég nokkurn tíma geta útskýrt þessi truflandi andartök?
Þú ert týpan sem ég þoldi ekki - þetta stóðst ekki nokkur rök.
Algleymi eða afhjúpun sjaldan stígur bára stök.
Ég stirðnaði um leið og þú brostir og varð viss í minni sök.
Af kurteisi minni og feimni ég ræksti mig - en roðnaði
ráðalaus hvarf bakvið blaðið því allt mitt hugrekki koðnaði.

Síðan hefur hjarta mitt ekki fengið stundar frið.
Ég flýg hér um á vængjum og heyri himneskan bjölluklið.
Í draumum mínum daga og nætur erum við - já, bara við.
í veröld þar sem hamingjan er okkur holl við hlið.
Mig langar oft að senda til þín eina rauða rós
rétt sí svo að þú skiljir að þú ert öðrum leiðarljós.

En veröldin er öðruvísi en mjúka hjartað í mér.
Makalaust að ég skildi verða ástfanginn af þér.
Ástin er svo undarleg og ég furðu lostinn um fer
sem fiskur á þurru landi - já, það er þorskur sem stendur hér -
Tíminn hefur liðið ég er þakklátur vinur þinn.
Í þögninni milli okkar lifi óræður draumurinn.

Höfundur texta: Hörður Torfa
Höfundur lags: Hörður Torfa

Klósettrúllukenningin mín!

Klósettrúllukenningin

Ég hef mikinn áhuga á hegðun manna. Ég get dundað mér við það tímunum saman að velta því fyrir mér af hverju þessi gerir svona en hinn hinsegin, af hverju sumir halda fast í eina skoðun meðan aðrir halda í aðra skoðun. Þar sem ég er á þriðja árinu mínu í Kennaraháskóla Íslands hef ég fengið þvílíkt tækifæri til að skoða hegðun fólks, þar hef ég einnig fengið að kynnast hinum ýmsu kennismiðum, frömuðum og hugmyndahönnuðum sem mér er ætlað að spegla mig í svo ég geti nú verið með annað hvort þessa skoðun eða hina. Á tímabili var ég að sligast undan pressunni að vita svona mikið um allt þetta merkisfólk sem setti fram sínar kenningar meðan aðrir settu fram einhverjar allt aðrar hugmyndir. Hvernig átti ég, óbreyttur borgarinn, að finna leið til þess að gera upp við mig hvort ég vildi annað hvort þetta eða hitt. Ekki nóg með það heldur er líka til þess ætlast að þegar ég loksins hef stigið skrefið til hægri... eða vinstri... þá þarf ég að sjálfsögðu að geta rökstutt af hverju ég tók einmitt það skref en ekki hitt. Fyrir náttúrulegan skilgreinanda eins og mig, þ.e. að hafa þörf fyrir að skilgreina alla skapaða hluti, var þetta að verða einum of mikið.Svo vildi það til að ég sat á klósettinu einn daginn og klósettpappírsrúllan snéri öfugt, það er að segja, klósettpappírsblaðið snéri aftur svo ég, án umhugsunar, snéri því við svo rúllan snéri fram. Þvílíkur léttir, nú var allt á hreinu.Meðan ég svo þvoði hendurnar og þurrkaði fór ég að velta því fyrir mér af hverju ég hefði gert þetta og svarinu laust í nauðbeygðan huga minn til að taka við greiningunni. Fólk er ekki eins flókið og ég hélt. Það skiptist einfaldlega í þá sem snúa klósettpappírnum fram og þá sem snúa honum aftur.Út frá þessari kenningu fór ég að tala við fólk og skilgreina það í annan hvorn flokkinn og viti menn, fólki stendur alls ekki á sama hvernig klósettpappírsrúllan snýr.Því allt verður jú að vera annað hvort eða. Ég hef komist að þeirri óvísindalegu niðurstöðu að fólk í þeim flokki sem snýr klósettpappírsrúllunni fram er það sem ég kalla “rúðustrikað” fólk. Það er fólk sem kaupir fiskbollur í dós og lætur merkimiðann snúa fram, fólk sem þolir ekki annað fólk sem kemur of seint, fólk sem veit hvar hlutirnir eiga að vera (og verða pirraðir ef þeir eru færðir úr stað án þeirra vitundar). Þetta er fólk sem safnar peningum en segir engum frá því, fólk sem nýtir notuð föt eða með öðrum orðum fólk sem er passasamt á peninga og er oft á tíðum nískt. Þetta er fólk sem telur sig alltaf hafa rétt fyrir sér og vill að aðrir hlusti á það, einmitt vegna þess að það hefur alltaf rétt fyrir sér. Framklósettpappírsfólk eru þannig foreldrar að þeir minna börnin sín reglulega á að “svona hafi þetta nú ekki verið í sína tíð” og eiga stundum bágt með sig þegar aðrir fá hlutina áreynslulaust upp í hendurnar (af því þeir hafa “alltaf” þurft að vinna fyrir sínu). Ennfremur er fólk í þessum flokki traust, heimakært og iðjusamt.

Fólkið í hinum flokknum, það er að segja afturklósettpappírsfólk, það er hinsvegar alveg sama hvernig dósin snýr í skápnum, fiskbollur í dós er bara fiskbollur í dós. Þetta fólk kemur oft seint og skilur ekki hvaða máli það skiptir að vera akkúrat á tíma, tíminn er hvort eð er afstætt hugtak. Þetta fólk segist ekki ætla að vera einhversstaðar klukkan átta, það segist ætla að vera einhversstaðar um átta leitið. Þetta fólk gengur ekki að hlutunum vísum, en veit að það lagði þá “hérna einhversstaðar”. Þetta fólk telur ekki peningana sína og er þar af leiðandi gjafmilt en oft á tíðum blankt. Þetta er fólkið sem hlustar á hitt fólkið (í hinum flokknum), og þarf ekki endilega að koma sínu sjónarmiði á framfæri en þegar það gerir það þá eru það yfirleitt annað hvort mjög marktækir punktar eða mjög fyndnir. Foreldrar í afturklósettpappírsflokknum eru ágætis foreldrar, nokkuð kærulausir en hafa þó einhverjar reglur. Vinir barnanna þeirra sitja við eldhúsborðið hjá þeim og spjalla, af því þeir hlusta. Að lokum er þetta fólk vinamargt, fínir hlustendur og brosmildir. Hvernig væri lífið án þessara andstæðna? annar vill tómat en hinn túmat...en báðir eru þó að borða sama ávöxtinn...eða er þetta kannski grænmeti?

(skrifað árið 2004)

Myndaði mömmu í rúminu með kærastanum

Mömmu var nokkuð brugðið.
Óli Tynes skrifar:
Heitasta myndin á netinu þessa dagana er frá hinni 22 ára gömlu bresku stúlku Shelley Buddington.
Hún varð svo reið þegar hún kom að kærastanum sínum og móður sinni í rúminu, að hún smellti af þeim mynd með símanum sínum og setti hana á Facebook sem hún heldur úti.
Shelley vinnur á ölkrá og hafði sloppið úr vinnunni fyrr en hún átti von á. Hún ákvað að koma við hjá mömmu til þess að spjalla.
Illur grunur vaknaði hjá Shelley þegar hún kom inn í anddyrið á húsinu hennar mömmu og sá þar Timberland stígvél númer 9, sem hún kannaðist vel við.
Hinn illi grunur styrktist þegar hún heyrði torkennileg hljóð úr svefnherbergi móður sinnar. Ja, kannski ekkert sérlega torkennileg.
Hún kíkti varlega inn og sá þar mömmu sína og kærastann í heitum atlotum. Öskureið tók hún símann sinn, stillti sér upp í gættinni og smellti mynd rétt í þann mund sem þau sáu hana.
Árangurinn má sjá á meðfylgjandi mynd, þar sem mamma geysist fram úr rúminu til þess að reyna að stöðva myndatökuna.
Mamman, hin 43 ára gamla Lesley Buddington og kærastinn Andrew Blay eru á góðri leið með að verða þekktustu persónur Bretlandseyja.
Og eru ekkert sérlega ánægð með það. Shelley er slétt sama.
Hehehe....mér finnst nú bara stelpan ferlega séð að hafa gert þetta og hefndin ábyggilega í sætari kantinum.

be carefull what you wich for

er allt að fara andskotans til?

er búin að vera að ræða við vini og vandamenn um mál stundarinnar, umræður sem almennt enda á háu húsnæðisverði, vöxtum og einokun.

út frá þessari umræðu að enginn (með meðaltekjur eða minna) geti keypt sína fyrstu eign vegna hrikalegrar útborgunar og hárra vaxta og að gömul hús eru nú til sölu á skrilljón + meðan rotþróin liggur út í garð og upprunalega eldhúsinnréttingin nýtur sín (ekki) barst talið að evrunni.

Fyrir ekki alls löngu var frétt í Fréttablaðinu um að þýsku bankarnir hefðu áhuga á að bjóða húsnæðislán í evrum-JIBBÍKÓLA- en hvenær?

svo var farið að tala um evruna almennt, eigum við að taka hana upp? hverjir eru kostirnar og hverjir eru gallarnir? töpum við fiskimiðunum (er fiskur okkar helsta útflutningsvara í dag)?

eitt vorum við sammála um, það vantar skilmerkilega grein, á mannamáli, um kosti og galla evrunnar. Getur einhver frætt mig/okkur?

Stundum er bara best (fyrir suma) að hreinlega þegja

hér er slóð á algerlega ógeðslega fyndið myndband

http://www.break.com/index/george_bush_whos_on_first.html

þið hreinlega verðið að kíkja á þetta LoL

Nú árið er alveg að líða....í aldanna skaut

undanfarnir dagar búnir að vera frekar ljúfir í ljósi barnleysis, óveðurs, náttfata (og án).

og enn og aftur er komið að áramótum. það er eins með þau og jólin....jólin koma ekki án kóka kóla lagsins og áramótin koma ekki án lagsins ,,nú árið er liðið". kannksi getur maður bara frestað áramótunum ef maður hlustar bara á sprengjuhöllina í staðin?

fletti annars fréttablaðinu í dag og hrósa þeim blaðamanni sem hefur þann kaldhæðna húmor að setja fyrirsögnina ,,þessi sungu sitt síðasta á árinu" og má þar fyrstan nefna Pavarotti....

hæli svo sjónvarpinu fyrir bærilega dagskrá og nýjan íslenskan spennuþátt sem ég bíð spennt eftir að sjá.

hrós dagsins fær þó Þór þrumuguð fyrir dásamlega kolvitlaust veður svo maður geti með góðri samvisku gert nákvæmlega ekki neitt sökum veðurs.

last vikunnar fá svo Heimsferðis fyrir að vera með heilsíðuauglýsingu um ferð tli Jamaica með öllu inniföldu fyrir fáránlega háa upphæð, vitandi að maður eyddi lungum og lifrum í jólagjafir og er þar af leiðandi illt í veskinu. Það er bara ljótt að gera svona.....

samdi annars ágætisvísu sem hentar þessu lasti, sem hljómar svo....

HVÍNANDI KÚPAN

VESKIÐ ER DAUTT

LANDINN HANN HVERFUR

LANDIÐ ER AUTT

Í VITSKERRTU BRAMBOLTI

MEÐ HÆKKANDI SÓL

TRUFLAST ALLT MANNFÓLKIÐ

GLEÐILEG JÓL.

KVEÐJA ÍA PÍA

og vísugrey fæddist

Jæja þá er maður vaknaður hér í Hveró....búin að fá kaffið sitt og morgunknúsið....mikið afskaplega er þetta notó Grin

Settist svo inní bílskúr (af því þar mega forláta reykingarmenn-og konur vera), tók með mér skrifblokkina, dillurnar og penna og þá fæddust svona vísulingar, ekkert mjög formlegar né faglega réttar en öngvu að síður skemmtilega vitlausar.

hér koma þá aðfangadagsvísurnar þetta árið.

þannig er nú málið

að ekki er sopið kálið,

nema að eplið falli

og svari ekki kalli...

langt frá eikinni.

Aldrei er ein báran

stök, við diggann dárann,

nema að allir syngi

lyfti glösum og klingi...

með sínu nefi.

Gott er að hafa hjá sér augun